فیلم نکات تکمیلی دوره آموزش پروتز ایمپلنت

در این تصویر یک نمونه از اوردنچر است. زیر ساخت اوردنچر می‌تواند دارای اباتمنت های توپی باشد که اوردنچر روی آن فیکس می‌شود. فیکسچر ها به هم وصل می‌شوند و روی آن‌ها اباتمنت قرار می‌گیرد. زمانی که فیکسچرها زوایای مختلفی دارند ما آن‌ها را توسط بار به هم وصل می‌کنیم که نشست پروتز در یک‌جهت باشد. وقتی در جهات مختلف ما فیکسچر داریم پروتز نمی‌تواند در آنجا خوب بنشیند. زمانی که یک فکمان دارای بی‌دندانی کامل است و می‌خواهیم با ایمپلنت درمان کنیم باید حتما به فک مقابل توجه کنیم و ببینیم فک مقابل در چه شرایطی است اگر دندان‌های خودش است یا بریج دارد روی دندان‌هایش یعنی ایمپلنت دارد که در واقع طرح درمان ثابت را دارد حتما باید در فک مقابل ما فیکس بریج کار کنیم ولی بهتر است که ما ا از لحاظ نیرویی دو فک را جوری کار کنیم که نیروها به شکل مساوی و نزدیک به هم وارد شوند. اگر فک مقابل را اوردنچر کار کنیم مرتبا آن دنچر ما می‌شکند زیرا دندان‌ها و ایمپلنت‌های ثابت نیروی بیشتری وارد می‌کنند در جویدن و باعث شکست دنچر می‌شوند. اما زمانی که فیکس کار می‌کنیم نیروها به یک اندازه وارد می‌شوند. اگر فک مقابل ما دنچر است فک مقابل را هم دنچر کار می‌کنیم. نیروها باید با هم متناسب باشند. اگر فک مقابل را فیکس کار کنیم دندان‌های مقابل را می‌شکند بنابراین می‌آییم تا جایی که امکان دارد پروتزی کار می‌کنیم که نیروها را به‌طور یکسان وارد کند. در ادامه فیلم نکات تکمیلی دوره آموزش پروتز مشاهده فرمایید.

فیلم نکات تکمیلی دوره آموزش پروتز : قوانین ایمپلنت 

یکی از قوانین ایمپلنت این است که برای بی‌دندانی‌های کامل ایده آل این است که به ازای هر دندان از دست رفته یک ایمپلنت بگذاریم درست است که می‌توانیم بریج هم کار کنیم برای سه دندان از دست رفته دو واحد قرار دهیم و بریج کنیم ولی ایده آل این است که به ازای هر دندان از دست رفته یک ایمپلنت گذاشته شود و در قدام فاصله‌ی مرکز بین ایمپلنت تا 6 میلی‌متر و در خلف 9 میلی‌متر باشد. این حالت ایده آل است.

برای مشاهده ی متن کامل فیلم نکات تکمیلی دوره های آموزش پروتز ایمپلنت روی اینجا کلیک کنید.